Тргна ми Ленка

Тргна ми Ленка на воденица,
жито да мели, бела пшеница.
Па ми товари, мори, криво магаре,
криво магаре, мори, баш магарица.

Ми ја причекал чичо Јанкула,
чичо Јанкула, стар мераклија:
- Постој невесто, мори, да ти помогнам,
вреќи да кренам, мори, да растоварам.

Не ѝ ги кренал тешките вреќи,
тук' ми ја грабнал убава Ленка.
Ем ја постегнал, мори, ем ја поштипнал,
на бело лице, мори, белег направил.

Писна ми Ленка: „Ох, леле, боже,
како ќе одам жива до дома“?
Белким мажот ми, мори, ќе ми опрости,
ама свекрва, леле, ќе ме раскости!

Trgna mi Lenka na vodenica,
zhito da meli, bela pshenica.
Pa mi tovari, mori, krivo magare,
krivo magare, mori, bash magarica.

Mi ja prichekal chicho Jankula,
chicho Jankula, star meraklija:
- Postoj nevesto, mori, da ti pomognam,
vrekji da krenam, mori, da rastovaram.

Ne ì gi krenal teshkite vrekji,
tuk' mi ja grabnal ubava Lenka.
Em ja postegnal, mori, em ja poshtipnal,
na belo lice, mori, beleg napravil.

Pisna mi Lenka: „Oh, lele, bozhe,
kako kje odam zhiva do doma“?
Belkim mazhot mi, mori, kje mi oprosti,
ama svekrva, lele, kje me raskosti!

Trgna mi Lenka na vodenica,
zito da meli, bela psenica.
Pa mi tovari, mori, krivo magare,
krivo magare, mori, bas magarica.

Mi ja pricekal cico Jankula,
cico Jankula, star meraklija:
- Postoj nevesto, mori, da ti pomognam,
vreki da krenam, mori, da rastovaram.

Ne i gi krenal teskite vreki,
tuk' mi ja grabnal ubava Lenka.
Em ja postegnal, mori, em ja postipnal,
na belo lice, mori, beleg napravil.

Pisna mi Lenka: „Oh, lele, boze,
kako ke odam ziva do doma“?
Belkim mazot mi, mori, ke mi oprosti,
ama svekrva, lele, ke me raskosti!

Κινησε η Λενκα να παει στον νερομυλο
σιτηρα να αλεσει, ασπρο σιταρι
και φορτωσε κουτσο γα'ι'δουρι
κουτσο γα'ι'δουρι, μια γαϊδουρίτσα.

Την υποδεχτηκε ο θειος Γιανκουλα
ο θειος Γιανκουλα, γερος μερακλης
περιμενε νυφη, να σε βοηθησω
τα σακια να σηκωσω, να ξεφορτωσω.

Δεν της σηκωσε τα βαρια σακια
αλλα αρπαξε την ομορφη Λενκα
και την εσφιξε, και την τσιμπησε
στον λευκο της προσωπο, σημαδι εκανε.

Τσιριξε η Λενκα, αχ θεε μου
πως θα παω ζωντανη ως το σπιτι
μαλλον ο αντρας μου, θα με συγχωρεσει
αλλα η πεθερα μου θα μου σπασει τα κοκκαλα.