Низ Петлец идат трима војводи

Низ Петлец идат трима војводи
идат и питат за Русиново.
Првиот беше тој Дамјан Груев,
вториот беше Атанас Карчев,
третиот беше Сандо Китанов,
идат и теглат за Русиново.

Куга спандаха во Русиново,
там ѝ дочека Коле Чукаров.
Ка ѝ дочека, они питаха
за чорбаџи Димо Алаџозов,
Алаџозов, прочут чорбаџија.

Куга четата ја разместиха,
војводите у Димо хојдоха.
Бог да убие наште ишпиони,
што предадоха славната чета,
славната чета, чујен војвода,
чуен војвода - Дамјан Груев!

Турци дојдоха, село заградиха,
Турци дојдоха, село опсадиха.
Догледала ѝ првата стража,
првата стража од бела скала,
па си соопшчава на војводата:

- Ајде војводо, ајде Дамјане,
Русиново здраво опсадено,
здраво опсадено од Турците,
Дамјан се спрема, хладно говори:
- Ајде другари, ајде четници,
дојде време борба ќе водиме,
борба ќе водиме в Русиново.

Дедо Димо вратата отвори,
ка врата отвори, пушка пукна,
пушка пукна - Димо мртов падна!
Димо падна, бабата му рипна,
бабата рипна и мртва падна,
Дамјан се реши, пушката зема:

- Ај со мене, ништо не чекајте!
Борба се почна, село се дими,
село се дими, децата пискат
децата пискат, мајките плачат,
четници излагат, кај ка може,
четници излават, се спасават.

Ка прирапаја прво ја паднал,
прво ја паднал Сандо Китанов,
Сандо Китанов прва жртва бил,
Атанас Карчев напред си врви
и след него иде Дамјан Груев,
Дамјан ранија, на Карчев дума:

- Оди Атанасе, спасавај се!
Спасавај се, кој како знае!
Карчев му вели, вели говори:
- Крачка не тргам јазе од тебе!
Карчев говори на Мирчо Чопов:
- Ти го знаеш, Мирчо, зборниот пункт,
не ме чекај, Дамјан не оставам.

Куга четниците излегоха,
Дамјан и Атанас останаха,
двата останаха дор погинаха,
Турци ѝ гонат, свето се памети!
Зачекала и онаја војска
турската војска од Безгашчево.

И они не се могли да идат,
они са душа они оставили
на Трнков преслав, при таја чешма.

Niz Petlec idat trima vojvodi
idat i pitat za Rusinovo.
Prviot beshe toj Damjan Gruev,
vtoriot beshe Atanas Karchev,
tretiot beshe Sando Kitanov,
idat i teglat za Rusinovo.

Kuga spandaha vo Rusinovo,
tam ì docheka Kole Chukarov.
Ka ì docheka, oni pitaha
za chorbadzhi Dimo Aladzhozov,
Aladzhozov, prochut chorbadzhija.

Kuga chetata ja razmestiha,
vojvodite u Dimo hojdoha.
Bog da ubie nashte ishpioni,
shto predadoha slavnata cheta,
slavnata cheta, chujen vojvoda,
chuen vojvoda - Damjan Gruev!

Turci dojdoha, selo zagradiha,
Turci dojdoha, selo opsadiha.
Dogledala ì prvata strazha,
prvata strazha od bela skala,
pa si soopshchava na vojvodata:

- Ajde vojvodo, ajde Damjane,
Rusinovo zdravo opsadeno,
zdravo opsadeno od Turcite,
Damjan se sprema, hladno govori:
- Ajde drugari, ajde chetnici,
dojde vreme borba kje vodime,
borba kje vodime v Rusinovo.

Dedo Dimo vratata otvori,
ka vrata otvori, pushka pukna,
pushka pukna - Dimo mrtov padna!
Dimo padna, babata mu ripna,
babata ripna i mrtva padna,
Damjan se reshi, pushkata zema:

- Aj so mene, nishto ne chekajte!
Borba se pochna, selo se dimi,
selo se dimi, decata piskat
decata piskat, majkite plachat,
chetnici izlagat, kaj ka mozhe,
chetnici izlavat, se spasavat.

Ka prirapaja prvo ja padnal,
prvo ja padnal Sando Kitanov,
Sando Kitanov prva zhrtva bil,
Atanas Karchev napred si vrvi
i sled nego ide Damjan Gruev,
Damjan ranija, na Karchev duma:

- Odi Atanase, spasavaj se!
Spasavaj se, koj kako znae!
Karchev mu veli, veli govori:
- Krachka ne trgam jaze od tebe!
Karchev govori na Mircho Chopov:
- Ti go znaesh, Mircho, zborniot punkt,
ne me chekaj, Damjan ne ostavam.

Kuga chetnicite izlegoha,
Damjan i Atanas ostanaha,
dvata ostanaha dor poginaha,
Turci ì gonat, sveto se pameti!
Zachekala i onaja vojska
turskata vojska od Bezgashchevo.

I oni ne se mogli da idat,
oni sa dusha oni ostavili
na Trnkov preslav, pri taja cheshma.

Niz Petlec idat trima vojvodi
idat i pitat za Rusinovo.
Prviot bese toj Damjan Gruev,
vtoriot bese Atanas Karcev,
tretiot bese Sando Kitanov,
idat i teglat za Rusinovo.

Kuga spandaha vo Rusinovo,
tam i doceka Kole Cukarov.
Ka i doceka, oni pitaha
za corbadji Dimo Aladjozov,
Aladjozov, procut corbadjija.

Kuga cetata ja razmestiha,
vojvodite u Dimo hojdoha.
Bog da ubie naste ispioni,
sto predadoha slavnata ceta,
slavnata ceta, cujen vojvoda,
cuen vojvoda - Damjan Gruev!

Turci dojdoha, selo zagradiha,
Turci dojdoha, selo opsadiha.
Dogledala i prvata straza,
prvata straza od bela skala,
pa si soopscava na vojvodata:

- Ajde vojvodo, ajde Damjane,
Rusinovo zdravo opsadeno,
zdravo opsadeno od Turcite,
Damjan se sprema, hladno govori:
- Ajde drugari, ajde cetnici,
dojde vreme borba ke vodime,
borba ke vodime v Rusinovo.

Dedo Dimo vratata otvori,
ka vrata otvori, puska pukna,
puska pukna - Dimo mrtov padna!
Dimo padna, babata mu ripna,
babata ripna i mrtva padna,
Damjan se resi, puskata zema:

- Aj so mene, nisto ne cekajte!
Borba se pocna, selo se dimi,
selo se dimi, decata piskat
decata piskat, majkite placat,
cetnici izlagat, kaj ka moze,
cetnici izlavat, se spasavat.

Ka prirapaja prvo ja padnal,
prvo ja padnal Sando Kitanov,
Sando Kitanov prva zrtva bil,
Atanas Karcev napred si vrvi
i sled nego ide Damjan Gruev,
Damjan ranija, na Karcev duma:

- Odi Atanase, spasavaj se!
Spasavaj se, koj kako znae!
Karcev mu veli, veli govori:
- Kracka ne trgam jaze od tebe!
Karcev govori na Mirco Copov:
- Ti go znaes, Mirco, zborniot punkt,
ne me cekaj, Damjan ne ostavam.

Kuga cetnicite izlegoha,
Damjan i Atanas ostanaha,
dvata ostanaha dor poginaha,
Turci i gonat, sveto se pameti!
Zacekala i onaja vojska
turskata vojska od Bezgascevo.

I oni ne se mogli da idat,
oni sa dusa oni ostavili
na Trnkov preslav, pri taja cesma.