Ќе ти дојдам на Велигден

Ќе ти дојдам на Велигден,
либе Стојанке,
кога бијат камбаните,
кога ечат гордо.

Да ме чекаш на мовчето,
под селото,
прва роса штом ќе падне
на ливаѓе.
Први зраци штом ќе легнат
на корија.

Ќе ти дојдам на Велигден,
либе Стојанке,
кога слави цело село,
кога слави ден господов.

Да ме скриеш во срцето,
во душата,
во некој спомен, Стојне,
од младоста.
Во бели ноќи, мило,
расцутени.

Ќе ти дојдам на Велигден,
либе Стојанке,
да си лечам стари рани,
стари рани и патила.

Да ме скриеш од комшии,
од луѓето,
млад си појдов, стар се вратив,
либе Стојанке,
стар се вратив, Стојне мое,
и сиромав.

Kje ti dojdam na Veligden,
libe Stojanke,
koga bijat kambanite,
koga echat gordo.

Da me chekash na movcheto,
pod seloto,
prva rosa shtom kje padne
na livagje.
Prvi zraci shtom kje legnat
na korija.

Kje ti dojdam na Veligden,
libe Stojanke,
koga slavi celo selo,
koga slavi den gospodov.

Da me skriesh vo srceto,
vo dushata,
vo nekoj spomen, Stojne,
od mladosta.
Vo beli nokji, milo,
rascuteni.

Kje ti dojdam na Veligden,
libe Stojanke,
da si lecham stari rani,
stari rani i patila.

Da me skriesh od komshii,
od lugjeto,
mlad si pojdov, star se vrativ,
libe Stojanke,
star se vrativ, Stojne moe,
i siromav.

Ke ti dojdam na Veligden,
libe Stojanke,
koga bijat kambanite,
koga ecat gordo.

Da me cekas na movceto,
pod seloto,
prva rosa stom ke padne
na livage.
Prvi zraci stom ke legnat
na korija.

Ke ti dojdam na Veligden,
libe Stojanke,
koga slavi celo selo,
koga slavi den gospodov.

Da me skries vo srceto,
vo dusata,
vo nekoj spomen, Stojne,
od mladosta.
Vo beli noki, milo,
rascuteni.

Ke ti dojdam na Veligden,
libe Stojanke,
da si lecam stari rani,
stari rani i patila.

Da me skries od komsii,
od lugeto,
mlad si pojdov, star se vrativ,
libe Stojanke,
star se vrativ, Stojne moe,
i siromav.