Пред да си умрам

Пред да си умрам, сакам да кажам
за наш'та љубов искрена.
Оф, леле либе, галебче мое
срцево ми го изгоре.

Помниш ли мила, помниш ли драга,
кога се двајца љубевме?
Раката твоја ми ја подаде,
со љубов верна, искрена.

Дење и ноќе плачев за тебе
најповеќе за љубовта.
Оф, леле, либе, галебче мое
срцево ми го изгоре.

Во ноќта кога месец грееше,
а зраци слетаа на тебе,
в' прегратки нежни ние двајцата
на песок чист крај езеро,
а ти трепериш, ах мила моја
и слушаш шум од бранови.

Тоа не се браној, тоа се песни
што пејат само за љубовта.
Кој што се нејќит да се не земит,
тој што се сакет, да се земит.

Pred da si umram, sakam da kazham
za nash'ta ljubov iskrena.
Of, lele libe, galebche moe
srcevo mi go izgore.

Pomnish li mila, pomnish li draga,
koga se dvajca ljubevme?
Rakata tvoja mi ja podade,
so ljubov verna, iskrena.

Denje i nokje plachev za tebe
najpovekje za ljubovta.
Of, lele, libe, galebche moe
srcevo mi go izgore.

Vo nokjta koga mesec greeshe,
a zraci sletaa na tebe,
v' pregratki nezhni nie dvajcata
na pesok chist kraj ezero,
a ti treperish, ah mila moja
i slushash shum od branovi.

Toa ne se branoj, toa se pesni
shto pejat samo za ljubovta.
Koj shto se nejkjit da se ne zemit,
toj shto se saket, da se zemit.

Pred da si umram, sakam da kazam
za nas'ta lubov iskrena.
Of, lele libe, galebce moe
srcevo mi go izgore.

Pomnis li mila, pomnis li draga,
koga se dvajca lubevme?
Rakata tvoja mi ja podade,
so lubov verna, iskrena.

Dene i noke placev za tebe
najpoveke za lubovta.
Of, lele, libe, galebce moe
srcevo mi go izgore.

Vo nokta koga mesec greese,
a zraci sletaa na tebe,
v' pregratki nezni nie dvajcata
na pesok cist kraj ezero,
a ti treperis, ah mila moja
i slusas sum od branovi.

Toa ne se branoj, toa se pesni
sto pejat samo za lubovta.
Koj sto se nejkit da se ne zemit,
toj sto se saket, da se zemit.