Дафина платно белеше

Дафина платно белеше
Дафино моме,
на бели Дунав, на вода,
Дафино моме,
силен ми Дунав дотече.

Дафина ми е однесе,
Дафино моме,
среде во Дунав, во вода.
Кога дочула мајка е,
Дафино моме,
плусна си две бели раце.

- Дафино, ќерко, Дафино,
ќерко ле мила,
пушти си раце, препливај.
- Не можам, мајко, не можам,
мајко ле мила,
рацете ми се врзани.

Рацете ми се врзани,
мајко ле мила,
во сребренине прстени.
Нозете ми се врзани,
мајко ле мила,
во ракитови корење.

Dafina platno beleshe
Dafino mome,
na beli Dunav, na voda,
Dafino mome,
silen mi Dunav doteche.

Dafina mi e odnese,
Dafino mome,
srede vo Dunav, vo voda.
Koga dochula majka e,
Dafino mome,
plusna si dve beli race.

- Dafino, kjerko, Dafino,
kjerko le mila,
pushti si race, preplivaj.
- Ne mozham, majko, ne mozham,
majko le mila,
racete mi se vrzani.

Racete mi se vrzani,
majko le mila,
vo srebrenine prsteni.
Nozete mi se vrzani,
majko le mila,
vo rakitovi korenje.

Dafina platno belese
Dafino mome,
na beli Dunav, na voda,
Dafino mome,
silen mi Dunav dotece.

Dafina mi e odnese,
Dafino mome,
srede vo Dunav, vo voda.
Koga docula majka e,
Dafino mome,
plusna si dve beli race.

- Dafino, kerko, Dafino,
kerko le mila,
pusti si race, preplivaj.
- Ne mozam, majko, ne mozam,
majko le mila,
racete mi se vrzani.

Racete mi se vrzani,
majko le mila,
vo srebrenine prsteni.
Nozete mi se vrzani,
majko le mila,
vo rakitovi korene.

Dafina liet het linnen bleken
lieve Dafina,
aan de mooie Donau, aan het water,
lieve Dafina.
Krachtig stroomt de Donau aan mij voorbij.

Dafina wordt meegenomen
lieve Dafina,
tot midden in de Donau, in het water,
Toen ze haar moeder hoorde,
lieve Dafina,
klapte ze in haar mooie handen.

- Dafina, mijn dochter Dafina,
lieve dochter,
doe iets met je handen, zwem.

- Ik kan ‘t niet, moeder, ik kan ‘t niet,
liefste moeder,
Mijn handen zitten vast.

- Mijn handen zitten vast,
liefste moeder
met zilveren ringen,
Mijn benen zitten vast
liefste moeder
in de wortels van de wilgen.