Една вечер

Една вечер сон сонував
че една пријателка,
ко светлина ми се јави
над моето ми легло.

Ко је видов се исплашив,
умрената беше жива,
таа ме праша кај е љубовта
која што беше неразделива.

Еј другару, збори, не плаши се
јас сум без коски и душа
оваа вечер дојдов кај тебе
до два збора да ти кажам јас.

Над гробот мој, ил' на крстот
ил' на мојот споменик
ко ќе врвиш да внимаваш
очеквај нешто да најдеш ти.

Ќе го најдеш оној прстен
кој што ми го даде ти,
ќе го земеш и закопаш
далеку негде в пусти крај.

Edna vecher son sonuvav
che edna prijatelka,
ko svetlina mi se javi
nad moeto mi leglo.

Ko je vidov se isplashiv,
umrenata beshe zhiva,
taa me prasha kaj e ljubovta
koja shto beshe nerazdeliva.

Ej drugaru, zbori, ne plashi se
jas sum bez koski i dusha
ovaa vecher dojdov kaj tebe
do dva zbora da ti kazham jas.

Nad grobot moj, il' na krstot
il' na mojot spomenik
ko kje vrvish da vnimavash
ochekvaj neshto da najdesh ti.

Kje go najdesh onoj prsten
koj shto mi go dade ti,
kje go zemesh i zakopash
daleku negde v pusti kraj.

Edna vecer son sonuvav
ce edna prijatelka,
ko svetlina mi se javi
nad moeto mi leglo.

Ko je vidov se isplasiv,
umrenata bese ziva,
taa me prasa kaj e lubovta
koja sto bese nerazdeliva.

Ej drugaru, zbori, ne plasi se
jas sum bez koski i dusa
ovaa vecer dojdov kaj tebe
do dva zbora da ti kazam jas.

Nad grobot moj, il' na krstot
il' na mojot spomenik
ko ke vrvis da vnimavas
ocekvaj nesto da najdes ti.

Ke go najdes onoj prsten
koj sto mi go dade ti,
ke go zemes i zakopas
daleku negde v pusti kraj.