Разболел ми се левенди Ѓуро

Разболел ми се левенди Ѓуро,
разболел ми се, в Бистра планина,
на бачилото Солумуница.

Ој, ти бре брате, брате Стојане,
јавни си коња, коња дорија,
слези си долу, Солунско поле.

Солунско поле, овча наија,
овча наија, село Панонија
и да ја викнеш, сестра Марија.

Послуша Стојан, брата си Ѓуро
и ми отиде Солунско поле
за да ја викне сестра Марија.

Готви се, сестро, на свадба да одиш,
ќа ми се женит братот ми Ѓуро,
ќа ми се женит братот ми Ѓуро.

Еј, ти бре, брате, брате Стојане,
дал' да облечам руво радосно,
ил' да облечам руво жалосно?

Кога втасаје Каленберица,
го праша Стојан, сестра Марија:
- Зашчо пилиња жалосно пеет?

Овдека имат секакво пиле,
затеа o слушаш жалосни песни,
затеа o слушаш жалосни песни.

Кога втасаје Бистра планина:
- Зашчо мирисат темјановина,
да не е умрел братот ми Ѓуро?

Овде ми растет секакво цвеќе,
затеа мирисат темјановина,
затеа мирисат темјановина.

Кога втасаје река Бистрица,
на бачилото Солумуница:
- Зашчо се збрале купче овчари?

Да не го носет братот ми Ѓуро?
Не ми го носет левенди Ѓуро,
туку го женет за црна земја!

Razbolel mi se levendi Gjuro,
razbolel mi se, v Bistra planina,
na bachiloto Solumunica.

Oj, ti bre brate, brate Stojane,
javni si konja, konja dorija,
slezi si dolu, Solunsko pole.

Solunsko pole, ovcha naija,
ovcha naija, selo Panonija
i da ja viknesh, sestra Marija.

Poslusha Stojan, brata si Gjuro
i mi otide Solunsko pole
za da ja vikne sestra Marija.

Gotvi se, sestro, na svadba da odish,
kja mi se zhenit bratot mi Gjuro,
kja mi se zhenit bratot mi Gjuro.

Ej, ti bre, brate, brate Stojane,
dal' da oblecham ruvo radosno,
il' da oblecham ruvo zhalosno?

Koga vtasaje Kalenberica,
go prasha Stojan, sestra Marija:
- Zashcho pilinja zhalosno peet?

Ovdeka imat sekakvo pile,
zatea o slushash zhalosni pesni,
zatea o slushash zhalosni pesni.

Koga vtasaje Bistra planina:
- Zashcho mirisat temjanovina,
da ne e umrel bratot mi Gjuro?

Ovde mi rastet sekakvo cvekje,
zatea mirisat temjanovina,
zatea mirisat temjanovina.

Koga vtasaje reka Bistrica,
na bachiloto Solumunica:
- Zashcho se zbrale kupche ovchari?

Da ne go noset bratot mi Gjuro?
Ne mi go noset levendi Gjuro,
tuku go zhenet za crna zemja!

Razbolel mi se levendi Guro,
razbolel mi se, v Bistra planina,
na baciloto Solumunica.

Oj, ti bre brate, brate Stojane,
javni si kona, kona dorija,
slezi si dolu, Solunsko pole.

Solunsko pole, ovca naija,
ovca naija, selo Panonija
i da ja viknes, sestra Marija.

Poslusa Stojan, brata si Guro
i mi otide Solunsko pole
za da ja vikne sestra Marija.

Gotvi se, sestro, na svadba da odis,
ka mi se zenit bratot mi Guro,
ka mi se zenit bratot mi Guro.

Ej, ti bre, brate, brate Stojane,
dal' da oblecam ruvo radosno,
il' da oblecam ruvo zalosno?

Koga vtasaje Kalenberica,
go prasa Stojan, sestra Marija:
- Zasco pilina zalosno peet?

Ovdeka imat sekakvo pile,
zatea o slusas zalosni pesni,
zatea o slusas zalosni pesni.

Koga vtasaje Bistra planina:
- Zasco mirisat temjanovina,
da ne e umrel bratot mi Guro?

Ovde mi rastet sekakvo cveke,
zatea mirisat temjanovina,
zatea mirisat temjanovina.

Koga vtasaje reka Bistrica,
na baciloto Solumunica:
- Zasco se zbrale kupce ovcari?

Da ne go noset bratot mi Guro?
Ne mi go noset levendi Guro,
tuku go zenet za crna zemja!

The hero Gjuro fell sick,
he fell sick, in the Bistra mountain,
at the sheep pen Solumunica.

Hey you, brother Stojan,
mount your horse, dark red horse,
and go down to the field of Solun.

Field of Solun, sheep district,
sheep district, village of Panonija
and call my sister Marija.

Stojan obeyed his brother Gjuro
and went down to the field of Solun
to call his sister Marija.

Prepare, my sister, to go to a wedding,
our brother Gjuro will get married,
our brother Gjuro will get married.

Hey you brother, brother Stojan,
should I wear clothes of joy,
or should I wear clothes of sorrow?

When they came to Kalenberica,
sister Marija asked Stojan:
- Why are the birds singing sad songs?

Here we have all sorts of birds,
and that's why you hear some sad songs,
and that's why you hear some sad songs.

When they came to Bistra mountain:
- Why does it smell like incense,
is my brother Gjuro dead?

Here we have all sorts of flowers,
and that's why you think you smell incense,
and that's why you think you smell incense.

When they came to river Bistrica,
at the sheep pen Solumnica:
- Why are there gathered so much shepherds?

Are they carrying my brother Gjuro?
- They are not carrying the hero Gjuro,
they are marrying him to the black earth!

Der Held Gjuro wurde krank,
er wurde krank, im Bistra-Gebirge,
am Solumunica-Schafpferch.

Heh, Bruder Stojan,
besteige dein Pferd, deinen dunkelroten Fuchs,
und reite hinunter ins Solun-Gebiet.

Ins Solun-Gebiet, in die Schafregion,
in die Schafregion, zum Dorf Panonija
und rufe meine Schwester Maria.

Stojan gehorchte seinem Bruder Gjuro
und ritt hinab ins Solun-Gebiet,
um seine Schwester Marija zu rufen.

Mache dich bereit, meine Schwester, zu einer Hochzeit zu gehen,
unser Bruder Gjuro wird heiraten,
unser Bruder Gjuro wird heiraten.

Heh, mein Bruder, mein Bruder Stojan,
soll ich Festkleidung tragen
oder soll ich Trauerkleidung tragen?

Als sie nach Kalenberica kamen,
fragte die Schwester Marija den Stojan:
-Warum singen die Vögel so traurige Lieder?

Hier sind alle Arten von Vögeln,
und deswegen hörst Du auch traurige Lieder,
und deswegen hörst Du auch traurige Lieder.

Als sie zum Bistra-Gebirge kamen:
-Warum riecht es nach Weihrauch,
ist mein Bruder Gjuro tot?

Hier stehen alle Arten von Blumen,
deshalb meinst Du, Weihrauch zu riechen,
deshalb meinst Du, Weihrauch zu riechen.

Als sie zum Bistrica-Fluss kamen,
am Schafpferch Solumnica:
-Warum sind hier so viele Schäfer versammelt?

Tragen sie meinen Bruder Gjuro?
-Sie tragen den Helden Gjuro nicht,
sie verheiraten ihn mit der schwarzen Erde!

Rozchorował się dzielny Gjuro,
rozchorował się, na górze Bistra,
na górskiej hali Solumunica.

Hej, bracie, bracie Stojanie,
dosiądź konia, konia gniadosza,
na dół zjedź, na pole Soluńskie.

Pole Soluńskie, owczarski region,
owczarski region, wieś Panonija,
zawołaj tam siostrę moją, Marię.

Posłuchał Stojan brata swego Gjuro,
pojechał na pole Soluńskie,
by siostrę Marię zawołać.

Szykuj się, siostro, jedziesz na wesele,
brat Gjuro nam się żeni,
brat Gjuro nam się żeni.

Hej, bracie, bracie Stojanie,
czy ubrać mam szaty radosne,
czy też mam ubrać szaty żałobne?

Kiedy dotarli do Kalenbericy,
pyta Stojana siostra Maria:
- Czemu ptaki tak żałośnie śpiewają?

Tutaj ptaki są wielorakie,
dlatego słyszysz żałosne pieśni,
dlatego słyszysz żałosne pieśni.

Kiedy dotarli do góry Bistra:
- Czemu tu pachnie kadzidłem,
czyżby umarł mój brat Gjuro?

Tu rośnie kwiecie wielorakie,
dlatego pachnie kadzidłem,
dlatego pachnie kadzidłem.

Kiedy dotarli do rzeki Bistricy,
na górską halę Solumunica:
- Czemu się tylu owczarzy zebrało?

Czy to nie brata mego Gjuro niosą?
Oni nie niosą dzielnego Gjuro,
tylko go z czarną ziemią żenią!