Кажи облаче ле бело

- Кажи, кажи, облаче ле бело,
кај си било, што си невесело?
Дал' го виде мојто родно село,
дал' ја слушна мајка ми што збори?

- Јас го видов твојто родно село
и ја слушнав мајка ти што збори:
„В' туѓина е мојто чедо мило,
со туѓинци туѓи леб делило“.

- Иди кажи на мајка ми стара
дека мене жив си ме видело.
Ден ќе дојде дома да се вратам,
да се вратам, мајка да си видам.
Ден ќе дојде дома да се вратам,
да се вратам, либе да прегрнам.

- Kazhi, kazhi, oblache le belo,
kaj si bilo, shto si neveselo?
Dal' go vide mojto rodno selo,
dal' ja slushna majka mi shto zbori?

- Jas go vidov tvojto rodno selo
i ja slushnav majka ti shto zbori:
„V' tugjina e mojto chedo milo,
so tugjinci tugji leb delilo“.

- Idi kazhi na majka mi stara
deka mene zhiv si me videlo.
Den kje dojde doma da se vratam,
da se vratam, majka da si vidam.
Den kje dojde doma da se vratam,
da se vratam, libe da pregrnam.

- Kazi, kazi, oblace le belo,
kaj si bilo, sto si neveselo?
Dal' go vide mojto rodno selo,
dal' ja slusna majka mi sto zbori?

- Jas go vidov tvojto rodno selo
i ja slusnav majka ti sto zbori:
„V' tugina e mojto cedo milo,
so tuginci tugi leb delilo“.

- Idi kazi na majka mi stara
deka mene ziv si me videlo.
Den ke dojde doma da se vratam,
da se vratam, majka da si vidam.
Den ke dojde doma da se vratam,
da se vratam, libe da pregrnam.

Πες μου πες μου λευκό σύννεφο
Που ήσουν, γιατί εισαι άκεφο?
Μήπως είδες τον τόπο που γεννήθηκα?
Μήπως άκουσες τα λόγια της μάνας μου?

Είδα το μέρος που γεννήθηκες
και άκουσα τα λόγια της μάνας σου
στην ξενιτιά είναι το αγαπημένο μου παιδί
στην ξενιτιά ξένο ψωμί μοιράζεται.

Πάνε και πες στην γρια την μάνα μου
ότι εμένα ζωντανο με είδες
θα έρθει η μέρα που στο σπίτι θα γυρίσω
θα γυρίσω τη μάνα για να δω
θα έρθει η μέρα που στο σπίτι θα γυρίσω
θα γυρίσω την αγάπη μου να αγκαλιάσω.