Легнала Дана

Легнала Дана, заспала, леле Боже,
во чичовата ледина,
под едно дрво маслина.

Дувна ми ветар од море, леле Боже,
ми скрши грана маслина,
удри ја Дана по чело.

Викнала Дана да плаче, леле Боже:
- Оф леле Боже, добога,
как' ќе си одам до дома?

Ка ќе си одам до дома, леле Боже,
как' ќе и кажам на мама?
Мама ќе каже на тате.

Legnala Dana, zaspala, lele Bozhe,
vo chichovata ledina,
pod edno drvo maslina.

Duvna mi vetar od more, lele Bozhe,
mi skrshi grana maslina,
udri ja Dana po chelo.

Viknala Dana da plache, lele Bozhe:
- Of lele Bozhe, doboga,
kak' kje si odam do doma?

Ka kje si odam do doma, lele Bozhe,
kak' kje i kazham na mama?
Mama kje kazhe na tate.

Legnala Dana, zaspala, lele Boze,
vo cicovata ledina,
pod edno drvo maslina.

Duvna mi vetar od more, lele Boze,
mi skrsi grana maslina,
udri ja Dana po celo.

Viknala Dana da place, lele Boze:
- Of lele Boze, doboga,
kak' ke si odam do doma?

Ka ke si odam do doma, lele Boze,
kak' ke i kazam na mama?
Mama ke kaze na tate.

Dana lay down and fell asleep, God,
in the uncle's garden,
under an olive tree.

A wind blowing from the sea, God,
broke an olive branch,
hit Dana on the forehead.

Dana began to cry, God
- Oh, lele, God, God,
how can I go home?

When I go home, God,
how can I tell my mother?
Mother will tell father.