Успала се мома Сирма

Ми ја качил, мори, у кочија
нигде Сирма, мори, не сетила,
осетила Сирма кај Дунава.

- Кочиџија, море, брат да си ми,
брат да си ми, море, и побратим,
ти запри ја, море, кочијата,
да измијам, море, бело лице.

Не ми изми, Сирма бело лице,
тук' се фрли, Сирма, во Дунава.
- Едите ме, мори, бели рибе,
зашто Турчин, море, да ќердоса.

Mi ja kachil, mori, u kochija
nigde Sirma, mori, ne setila,
osetila Sirma kaj Dunava.

- Kochidzhija, more, brat da si mi,
brat da si mi, more, i pobratim,
ti zapri ja, more, kochijata,
da izmijam, more, belo lice.

Ne mi izmi, Sirma belo lice,
tuk' se frli, Sirma, vo Dunava.
- Edite me, mori, beli ribe,
zashto Turchin, more, da kjerdosa.

Mi ja kacil, mori, u kocija
nigde Sirma, mori, ne setila,
osetila Sirma kaj Dunava.

- Kocidjija, more, brat da si mi,
brat da si mi, more, i pobratim,
ti zapri ja, more, kocijata,
da izmijam, more, belo lice.

Ne mi izmi, Sirma belo lice,
tuk' se frli, Sirma, vo Dunava.
- Edite me, mori, beli ribe,
zasto Turcin, more, da kerdosa.