Лудо младо сон засонило

Лудо младо сон засонило,
на раката бела момина,
а мома се чудно чуди,
жално ѝ е да го буди,
мило ѝ е да го гледа.

Па му рекла: - Стани лудо,
жално ми е да те будам.
Рана зора зазорува,
јасно сонце веќе иде,
ќе изгрее, ќе нè виде.
Мило ми е да те гледам,
ама сонце ќе нè види,
ќе нè види и завиди.

А момче се милно моли:
- Как' да станам, малој моме?
Как' да станам, малој моме,
кога немам веќе сила,
кога ти си ја испила?

Ludo mlado son zasonilo,
na rakata bela momina,
a moma se chudno chudi,
zhalno ì e da go budi,
milo ì e da go gleda.

Pa mu rekla: - Stani ludo,
zhalno mi e da te budam.
Rana zora zazoruva,
jasno sonce vekje ide,
kje izgree, kje nè vide.
Milo mi e da te gledam,
ama sonce kje nè vidi,
kje nè vidi i zavidi.

A momche se milno moli:
- Kak' da stanam, maloj mome?
Kak' da stanam, maloj mome,
koga nemam vekje sila,
koga ti si ja ispila?

Ludo mlado son zasonilo,
na rakata bela momina,
a moma se cudno cudi,
zalno i e da go budi,
milo i e da go gleda.

Pa mu rekla: - Stani ludo,
zalno mi e da te budam.
Rana zora zazoruva,
jasno sonce veke ide,
ke izgree, ke ne vide.
Milo mi e da te gledam,
ama sonce ke ne vidi,
ke ne vidi i zavidi.

A momce se milno moli:
- Kak' da stanam, maloj mome?
Kak' da stanam, maloj mome,
koga nemam veke sila,
koga ti si ja ispila?