Свекрва Мара караше

Свекрва Мара караше:
- Маро ле, мила снао ле,
не си за в' куќа куќница,
ни си за в' комшии комшивка,
ни за во село селанка,
ниту Стојану пригодна.

Забега Маре, одбегна,
од таа лоша свекрва,
одбегна Маре в' планина.
Спечали Маре стадо големо,
после ми двадесет години
навали Маре стадо на село.

Ми го сретнала Стојана:
- Стојане, море Стојане,
дали е жива мајка ти?
- Овчаре море, чобане,
кога ми Мара одбегна,
тогај ми мајка умрела.

- Стојане, море Стојане,
дали е живо детето
што ти го Мара остави?
- Овчаре, море чобане,
живо е, живо, как' да не,
в' недела ќе го жениме.

Svekrva Mara karashe:
- Maro le, mila snao le,
ne si za v' kukja kukjnica,
ni si za v' komshii komshivka,
ni za vo selo selanka,
nitu Stojanu prigodna.

Zabega Mare, odbegna,
od taa losha svekrva,
odbegna Mare v' planina.
Spechali Mare stado golemo,
posle mi dvadeset godini
navali Mare stado na selo.

Mi go sretnala Stojana:
- Stojane, more Stojane,
dali e zhiva majka ti?
- Ovchare more, chobane,
koga mi Mara odbegna,
togaj mi majka umrela.

- Stojane, more Stojane,
dali e zhivo deteto
shto ti go Mara ostavi?
- Ovchare, more chobane,
zhivo e, zhivo, kak' da ne,
v' nedela kje go zhenime.

Svekrva Mara karase:
- Maro le, mila snao le,
ne si za v' kuka kuknica,
ni si za v' komsii komsivka,
ni za vo selo selanka,
nitu Stojanu prigodna.

Zabega Mare, odbegna,
od taa losa svekrva,
odbegna Mare v' planina.
Specali Mare stado golemo,
posle mi dvadeset godini
navali Mare stado na selo.

Mi go sretnala Stojana:
- Stojane, more Stojane,
dali e ziva majka ti?
- Ovcare more, cobane,
koga mi Mara odbegna,
togaj mi majka umrela.

- Stojane, more Stojane,
dali e zivo deteto
sto ti go Mara ostavi?
- Ovcare, more cobane,
zivo e, zivo, kak' da ne,
v' nedela ke go zenime.