Славеј песна запејало

Славеј песна запејало, песна пее, нарачува:
- Ја, бегајте стари, млади, Турци земја ќе попленат.
Што е старо - ќе загубат, што е младо - ќе потурчат,
мали деца ќе одведат в' турска земја да ги турчат.

Уште славеј не допеја, пристигнале јаничари,
наша земја попленија, старците ги загубија.
Младите ги потурчија, децата ги одведоја,
ми зедоја два близнака, брат и сестра, Јане и Јанка.

Јанета го одведоја кај што сонце ми огрева,
Јанка ми ја однесоа кај што сонце ми зајдува.
Нивна мајка солзи рони, солзи рони, коси корне,
си остана да си кука како црна кукавица.
Ми раснаа два близнака, настанаја за женење,
Јане појде да се жени, нигде мома не бендиса,
кај што сонце ми заоѓа, па ја виде лична Јана
Јана грее како сонце.

Јане сестра не си познал, си ја зеде за невеста,
постигнаја машко дете, машко дете, лута змија,
дење - ноќе сè да плаче. Проговара лична Јана:
- Ејди Јане, домаќине, иди Јане на нов пазар.

Иди Јане на нов пазар, да си купиш измеќарка,
да го лула машко дете, да го лула, да го бања.
Јане ојде на нов пазар, па си купи измеќарка,
не ми била измеќарка, туку била нивна мајка.

Мајка Јане го познала, па отиде да му лула,
да му лула машко дете, машко дете, нејно внуче.
Па избања машко дете и го лула и си пее:
- Нани, нани, мило внуче, од моите два близнака.
Јана платно ми ткаеше, па заслуша измеќарка
каква песна она пее, па му кажа на Јанета:
- Ејди Јане, домаќине, слушај Јане измеќарка,
каква песна она пее, песна пее, солзи лее.

Кога Јане ми ја дочул, ја распраша стара мајка,
стара мајка му кажала: - Јане сине, Јано ќерко,
јас сум, Јане, ваша мајка! Тогаш ми се прегрнале,
дробни солзи пролеале и среќно си живејале.

Slavej pesna zapejalo, pesna pee, narachuva:
- Ja, begajte stari, mladi, Turci zemja kje poplenat.
Shto e staro - kje zagubat, shto e mlado - kje poturchat,
mali deca kje odvedat v' turska zemja da gi turchat.

Ushte slavej ne dopeja, pristignale janichari,
nasha zemja poplenija, starcite gi zagubija.
Mladite gi poturchija, decata gi odvedoja,
mi zedoja dva bliznaka, brat i sestra, Jane i Janka.

Janeta go odvedoja kaj shto sonce mi ogreva,
Janka mi ja odnesoa kaj shto sonce mi zajduva.
Nivna majka solzi roni, solzi roni, kosi korne,
si ostana da si kuka kako crna kukavica.
Mi rasnaa dva bliznaka, nastanaja za zhenenje,
Jane pojde da se zheni, nigde moma ne bendisa,
kaj shto sonce mi zaogja, pa ja vide lichna Jana
Jana gree kako sonce.

Jane sestra ne si poznal, si ja zede za nevesta,
postignaja mashko dete, mashko dete, luta zmija,
denje - nokje sè da plache. Progovara lichna Jana:
- Ejdi Jane, domakjine, idi Jane na nov pazar.

Idi Jane na nov pazar, da si kupish izmekjarka,
da go lula mashko dete, da go lula, da go banja.
Jane ojde na nov pazar, pa si kupi izmekjarka,
ne mi bila izmekjarka, tuku bila nivna majka.

Majka Jane go poznala, pa otide da mu lula,
da mu lula mashko dete, mashko dete, nejno vnuche.
Pa izbanja mashko dete i go lula i si pee:
- Nani, nani, milo vnuche, od moite dva bliznaka.
Jana platno mi tkaeshe, pa zaslusha izmekjarka
kakva pesna ona pee, pa mu kazha na Janeta:
- Ejdi Jane, domakjine, slushaj Jane izmekjarka,
kakva pesna ona pee, pesna pee, solzi lee.

Koga Jane mi ja dochul, ja rasprasha stara majka,
stara majka mu kazhala: - Jane sine, Jano kjerko,
jas sum, Jane, vasha majka! Togash mi se pregrnale,
drobni solzi proleale i srekjno si zhivejale.

Slavej pesna zapejalo, pesna pee, naracuva:
- Ja, begajte stari, mladi, Turci zemja ke poplenat.
Sto e staro - ke zagubat, sto e mlado - ke poturcat,
mali deca ke odvedat v' turska zemja da gi turcat.

Uste slavej ne dopeja, pristignale janicari,
nasa zemja poplenija, starcite gi zagubija.
Mladite gi poturcija, decata gi odvedoja,
mi zedoja dva bliznaka, brat i sestra, Jane i Janka.

Janeta go odvedoja kaj sto sonce mi ogreva,
Janka mi ja odnesoa kaj sto sonce mi zajduva.
Nivna majka solzi roni, solzi roni, kosi korne,
si ostana da si kuka kako crna kukavica.
Mi rasnaa dva bliznaka, nastanaja za zenene,
Jane pojde da se zeni, nigde moma ne bendisa,
kaj sto sonce mi zaoga, pa ja vide licna Jana
Jana gree kako sonce.

Jane sestra ne si poznal, si ja zede za nevesta,
postignaja masko dete, masko dete, luta zmija,
dene - noke se da place. Progovara licna Jana:
- Ejdi Jane, domakine, idi Jane na nov pazar.

Idi Jane na nov pazar, da si kupis izmekarka,
da go lula masko dete, da go lula, da go bana.
Jane ojde na nov pazar, pa si kupi izmekarka,
ne mi bila izmekarka, tuku bila nivna majka.

Majka Jane go poznala, pa otide da mu lula,
da mu lula masko dete, masko dete, nejno vnuce.
Pa izbana masko dete i go lula i si pee:
- Nani, nani, milo vnuce, od moite dva bliznaka.
Jana platno mi tkaese, pa zaslusa izmekarka
kakva pesna ona pee, pa mu kaza na Janeta:
- Ejdi Jane, domakine, slusaj Jane izmekarka,
kakva pesna ona pee, pesna pee, solzi lee.

Koga Jane mi ja docul, ja rasprasa stara majka,
stara majka mu kazala: - Jane sine, Jano kerko,
jas sum, Jane, vasa majka! Togas mi se pregrnale,
drobni solzi proleale i srekno si zivejale.