1762 лето

Илјада и седимстотин'
шесдесет и второ лето
в Охрида од Цариграда дошел Салаор.
Еј! Дошел Салаор.

Се претставил пред Арсења
наша патрика честнаго
и му рек'л слово горко, слово жалостно.
Еј! Слово жалосно.

Царска волја е да тргнеш
денеска за Цариграда
на тебе од врли Грци, голем поплак е.
Еј! Голем поплак е.

Собрал патрик свое стадо
в црква свјатиј Климентова
благослов им дал последен, р'це заплетил.
Еј! Р'це заплетил.

Д'лго време липал старец
в молчење в'сенародно
и по бела брада ронел с'лзи горешти.
Еј! С'лзи горешти.

Слушајте ме мили чеда
јас ќе идам в Цариграда
на мене од врли Грци голем поплак е.
Еј! Голем поплак е.

Грцкиј патрик ќе ни строши
славна Охридска Столица
и мене до смрт ќе држи в заточение
Еј! В заточение.

Ќе прати владици Грци
лицем светци срцем в'лци
ќе ве дават, ќе ве стрижат, ќе м'лзат до крв.
Еј! Ќе молзат до крв.

Меѓу народа ќе сејат
несогласје и раздори,
да се мразат син со татка и со брата брат.
Еј! И со брата брат.

И ќе викнете до Бога
и крило не ќе најдете,
смирени ќе наведете глави доземи.
Еј! Глави до земи.

Ќе ми бидете сираци,
така било написано.
Елате ми да ве гушнам за последен п'т.
Еј! За последен пат.

Ч'рна т'га поразила
старо, младо, м'жи, жени,
Вси со р'це заплетени с'лзи проливат.
Еј! Солзи поливат.

Тој ги гушка, тие тажни
му целуват десна р'ка
и од р'ка как' од извор с'лзи се лејат.
Еј! Солзи се лејат.

Вјахнал Патрик брза коња
и неволно уп'тил се.
Тога грмкиј плач народен небо процепил.
Еј! Небо процепил.

Умилил се чесниј Патрик,
свалил шапка навезана,
погледал на сино небо, љуто прок'лнал.
Еј! Љуто проколнал:

„Ох! послушај, милиј Боже!
Аир никогаш да немаат
Стамче беј и Бујар Лигдо, Пејко челеби!
Еј! Пејко челеби.

Милостивиј Бог послушал
патричка горешта клетва,
слава нивна, семе нивно погубил со шум.
Еј! Погубил со шум.

И сега во куќи нивни
ткае пајак пајажина
и во пусти стреи нивни хукаат утови.
Еј! Хукаат утови.

Iljada i sedimstotin'
shesdeset i vtoro leto
v Ohrida od Carigrada doshel Salaor.
Ej! Doshel Salaor.

Se pretstavil pred Arsenja
nasha patrika chestnago
i mu rek'l slovo gorko, slovo zhalostno.
Ej! Slovo zhalosno.

Carska volja e da trgnesh
deneska za Carigrada
na tebe od vrli Grci, golem poplak e.
Ej! Golem poplak e.

Sobral patrik svoe stado
v crkva svjatij Klimentova
blagoslov im dal posleden, r'ce zapletil.
Ej! R'ce zapletil.

D'lgo vreme lipal starec
v molchenje v'senarodno
i po bela brada ronel s'lzi goreshti.
Ej! S'lzi goreshti.

Slushajte me mili cheda
jas kje idam v Carigrada
na mene od vrli Grci golem poplak e.
Ej! Golem poplak e.

Grckij patrik kje ni stroshi
slavna Ohridska Stolica
i mene do smrt kje drzhi v zatochenie
Ej! V zatochenie.

Kje prati vladici Grci
licem svetci srcem v'lci
kje ve davat, kje ve strizhat, kje m'lzat do krv.
Ej! Kje molzat do krv.

Megju naroda kje sejat
nesoglasje i razdori,
da se mrazat sin so tatka i so brata brat.
Ej! I so brata brat.

I kje viknete do Boga
i krilo ne kje najdete,
smireni kje navedete glavi dozemi.
Ej! Glavi do zemi.

Kje mi bidete siraci,
taka bilo napisano.
Elate mi da ve gushnam za posleden p't.
Ej! Za posleden pat.

Ch'rna t'ga porazila
staro, mlado, m'zhi, zheni,
Vsi so r'ce zapleteni s'lzi prolivat.
Ej! Solzi polivat.

Toj gi gushka, tie tazhni
mu celuvat desna r'ka
i od r'ka kak' od izvor s'lzi se lejat.
Ej! Solzi se lejat.

Vjahnal Patrik brza konja
i nevolno up'til se.
Toga grmkij plach naroden nebo procepil.
Ej! Nebo procepil.

Umilil se chesnij Patrik,
svalil shapka navezana,
pogledal na sino nebo, ljuto prok'lnal.
Ej! Ljuto prokolnal:

„Oh! poslushaj, milij Bozhe!
Air nikogash da nemaat
Stamche bej i Bujar Ligdo, Pejko chelebi!
Ej! Pejko chelebi.

Milostivij Bog poslushal
patrichka goreshta kletva,
slava nivna, seme nivno pogubil so shum.
Ej! Pogubil so shum.

I sega vo kukji nivni
tkae pajak pajazhina
i vo pusti strei nivni hukaat utovi.
Ej! Hukaat utovi.

Iljada i sedimstotin'
sesdeset i vtoro leto
v Ohrida od Carigrada dosel Salaor.
Ej! Dosel Salaor.

Se pretstavil pred Arsena
nasa patrika cestnago
i mu rek'l slovo gorko, slovo zalostno.
Ej! Slovo zalosno.

Carska volja e da trgnes
deneska za Carigrada
na tebe od vrli Grci, golem poplak e.
Ej! Golem poplak e.

Sobral patrik svoe stado
v crkva svjatij Klimentova
blagoslov im dal posleden, r'ce zapletil.
Ej! R'ce zapletil.

D'lgo vreme lipal starec
v molcene v'senarodno
i po bela brada ronel s'lzi goresti.
Ej! S'lzi goresti.

Slusajte me mili ceda
jas ke idam v Carigrada
na mene od vrli Grci golem poplak e.
Ej! Golem poplak e.

Grckij patrik ke ni strosi
slavna Ohridska Stolica
i mene do smrt ke drzi v zatocenie
Ej! V zatocenie.

Ke prati vladici Grci
licem svetci srcem v'lci
ke ve davat, ke ve strizat, ke m'lzat do krv.
Ej! Ke molzat do krv.

Megu naroda ke sejat
nesoglasje i razdori,
da se mrazat sin so tatka i so brata brat.
Ej! I so brata brat.

I ke viknete do Boga
i krilo ne ke najdete,
smireni ke navedete glavi dozemi.
Ej! Glavi do zemi.

Ke mi bidete siraci,
taka bilo napisano.
Elate mi da ve gusnam za posleden p't.
Ej! Za posleden pat.

C'rna t'ga porazila
staro, mlado, m'zi, zeni,
Vsi so r'ce zapleteni s'lzi prolivat.
Ej! Solzi polivat.

Toj gi guska, tie tazni
mu celuvat desna r'ka
i od r'ka kak' od izvor s'lzi se lejat.
Ej! Solzi se lejat.

Vjahnal Patrik brza kona
i nevolno up'til se.
Toga grmkij plac naroden nebo procepil.
Ej! Nebo procepil.

Umilil se cesnij Patrik,
svalil sapka navezana,
pogledal na sino nebo, luto prok'lnal.
Ej! Luto prokolnal:

„Oh! poslusaj, milij Boze!
Air nikogas da nemaat
Stamce bej i Bujar Ligdo, Pejko celebi!
Ej! Pejko celebi.

Milostivij Bog poslusal
patricka goresta kletva,
slava nivna, seme nivno pogubil so sum.
Ej! Pogubil so sum.

I sega vo kuki nivni
tkae pajak pajazina
i vo pusti strei nivni hukaat utovi.
Ej! Hukaat utovi.

One thousand seven hundred
sixty second summer
to Ohrid, from Constantinople, came Salaor.
Hey! Came Salaor.

He presented himself to Arsenie,
our honorable patriarch,
and he told him bitter, sad words.
Hey! Sad words.

It is Emperor's will for you to go
to Constantinople today,
the evil Greeks complain a lot about you.
Hey! Complain a lot.

The patriarch gathered his flock,
in the St. Clement's church,
he gave them his last blessing, with praying hands.
Hey! Praying hands.

The old man cried long,
while the crowd was silent,
on his white beard fell burning tears.
Hey! Burning tears.

Hear me, dear children,
I will do to Constantinople,
the evil Greeks complain a lot about me.
Hey! Complain a lot.

The Greek patriarch will crumb
our glorious Ohrid Chair,
and will keep me locked until death.
Hey! Locked until death.

He will send Greek bishops,
with faces like saints and hearts like wolves,
they'll strangle and shave you and milk your blood.
Hey! Milk your blood.

Among the people they'll plant
disagreements and discords,
a son will hate his father, and a brother his brother.
Hey! A brother his brother.

And you will cry to God
but you won't find a wing,
so you will keep your heads down to the ground.
Hey! Heads down to the ground.

You will be orphans,
for that was written.
Come to me, I want to hug you for the last time.
Hey! For the last time.

A black sorrow overwhelmed
old, young, men and women,
everyone is with praying hands, shed tears.
Hey! Shed tears.

He hugs them, they are sad,
they kiss his right hand,
and from the hand, like from a spring, tears flow.
Hey! Tears flow.

The patriarch rode his fast horse,
and started his journey.
Then a thundering cry from the people split the sky in half.
Hey! Split the sky in half.

The honorable patriarch stopped,
took off his embroidered hat,
looked at the blue sky, and cursed with anger.
Hey! Cursed with anger.

"Oh, hear me, dear God!
May never find peace,
Stamche Bey and Bujar Ligdo, Peyko Chelebi"!
Hey! Peyko Chelebi.

The merciful God heard
patriarch's bitter curse,
and their honor, their seed, he executed with thunder.
Hey! He executed with thunder.

And even now in their houses
the spider builds his web,
and on the empty rooftops owls a hoot.
Hey! Owls a hoot.

In het jaar zeventien honderd
en twee en zestig
van Constantinopel naar Ohrid kwam de Salaor*
Hey! Kwam de Salaor.

Hij stelde zich voor aan Arsenie
onze eerbare aartsbisschop
en vertelde hem woord bitter, woord droevig.
Hey! Woord droevig.

Het is een koninklijke wil
om vandaag naar Constantinopel te vertrekken
van de kwade Grieken, zijn er vele klachten over jou.
Hey! Er zijn vele klachten over jou.

De aartsbisschop bracht zijn volk bij elkaar
bij de heilige kerk van St. Kliment
hij zegende ze voor de laatste keer, en kruiste zijn handen.
Hey! Kruiste zijn handen.

Lange tijd huilde de oude man
tussen de stilte van het volk
en hete tranen rolde door zijn witte baard.
Hey! Hete tranen.

Luister goed mijn dierbare kinderen
ik vertrek naar Constantinopel
van de kwade Grieken, zijn er vele klachten over mij
Hey! Er zijn vele klachten over mij.

De Griekse aartsbisschop zal ruïneren
onze glorieuze aartsbisdom van Ohrid
en mij tot aan mijn dood gevangen houden
Hey! Gevangen houden.

Hij zal Griekse bisschoppen sturen
met heilige gezichten maar wolven in het hart
ze gaan jullie onderdrukken, ze gaan jullie kaal plukken, ze zullen jullie tot bloedens toe uitmelken.
Hey! Tot bloedens toe uitmelken.

Onder het volk zullen ze
onbegrip en verdeling zaaien,
zodat vader en zoon als ook broer en broer haten
Hey! Als ook broer en broer haten.

Jullie zullen Gods hulp roepen
maar tevergeefs,
machteloos zullen jullie hoofden tot aan de grond toe buigen.
Hey! Hoofden tot aan de grond toe buigen.

Jullie zullen wees worden,
dat is jullie lot geweest.
Kom bij mij zodat ik jullie voor de laatste keer kan omhelzen.
Hey! Voor de laatste keer.

Zwart verdriet versloeg
oud, jong, man, vrouw,
Allen met gekruiste handen tranen rollen.
Hey! Tranen rollen.

Hij omhelst ze, hun zijn verslagen van verdriet
ze kussen zijn rechter hand
en van zijn hand als van een bron tranen rollen.
Hey! Tranen rollen.

De aardsbisschop klom op zijn snelle paard
en vertrok tegen zijn wil.
Op dat moment een donders gehuil van het volk de hemel verscheurde.
Hey! De hemel verscheurde.

De eerbare aartsbisschop werd diep geraakt,
hij zette zijn geborduurde hoed af,
keek naar de blauwe hemel, en sprak een kwade vloek uit.
Hey! Sprak een kwade vloek uit.

- Oh! Hoor mijn wens, lieve God!
dat ze het nooit meer goed mogen hebben
Stamche bej en Bujar Ligdo, Pejko Chelebi!
Hey! Pejko Chelebi!

Barmhartige God gaf gehoor
aan de aardsbisschop ‘s kwade vloek
en vernietigde hun eer, hun nageslacht met donderslag.
Hey! Vernietigde met donderslag.

En nu in hun huizen
weven spinnen spinnenwebben
en op de verlaten daken roepen uilen.
Hey! Roepen uilen.